ବାରମ୍ବାର ରାସ୍ତା ଦୁର୍ଘଟଣା ରେ ଯାଉଛି ଜୀବନ

ଆଉ ମରଣ ଜନ୍ତା ନୁହେଁ ସିଧା ସଳଖ ଲୋକେ କହିଲେଣି ମୃତ୍ୟୁ ପଥ ବା ଜୀବନ ନେବା ରାସ୍ତା
ପାରାଦୀପ ର ଦୋଛକି ଠାରୁ ଅଠରବାଙ୍କି, ଅବ୍ୟବସ୍ଥା ମଧ୍ୟରେ ଟ୍ରାଫିକ ବ୍ୟବସ୍ଥା

ଆଜି ପୁଣି ଏକ ସଡ଼କ ଦୁର୍ଘଟଣାରେ ଜଣଙ୍କର ମୃତ୍ୟୁ ହୋଇଛି। ସ୍ଥାନୀୟ ତାରିଣୀଗଡ଼ା ନିକଟରେ ଟ୍ରକ୍ ଧକ୍କାରେ ଜଣେ ବାଇକ ଆରୋହୀଙ୍କର ଜୀବନ ଚାଲି ଯାଇଛି । ଦୁର୍ଘଟଣା ଟି ଏତେ ଭୟଙ୍କର ଥିଲା ଯେ ଟ୍ରକ୍ ଟି ବାଇକ୍ କୁ ପିଟି ଏପରି ଭାବେ ଟାଣି ନେଇଛି ଯେ ରାସ୍ତା ର ଡିଭାଇଡର ଉପରେ ଟ୍ରକ୍ ଟି ଚଢି ବାଇକ୍ ଆରୋହୀ କୁ ଦଳି ଚକଟି ମାଡି ଦେଇଛି ଯେଉଁଥିରେ ଘଟଣା ସ୍ଥଳରେ ହିଁ ବାଇକ୍ ଆରୋହୀ ଙ୍କର ମୃତ୍ୟୁ ହୋଇ ଯାଇଛି। ମୃତ ବାଇକ ଆରୋହୀ ହେଲେ ନାଉଗାଁ ଅଂଚଳର ସର୍ବେଶ୍ୱର ହାତୀ ।

ସୂଚନା ଅନୁସାରେ, ଆଜି ମଧ୍ୟାହ୍ନ ସମୟରେ ତାରିଣୀଗଡା ନିକଟରେ ଥିବା ଇଣ୍ଡିଆନ ବ୍ୟାଙ୍କ ସମ୍ମୁଖ ରାସ୍ତାରେ ଏକ ମାଲବାହୀ ଟ୍ରକ ପାରାଦୀପ ପଟୁ ଆସି କୌଣସି କାରଣ ରୁ ଭାରସାମ୍ୟ ହରାଇ ଫୁଟଫାତ ଉପରକୁ ଚଢିଯାଇଥିଲା। ଫଳରେ ସମ୍ମୁଖରେ ଯାଉଥିବା ବାଇକ୍ ଆରୋହୀ ସର୍ବେଶ୍ୱର ସିଧା ସଳଖ ଟ୍ରକ ଚକା ତଳେ ପଶି ପ୍ରାୟ ୨ଶହ ମିଟର ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଘୋଷାରି ହୋଇ ଯାଇଥିଲେ। ଫଳରେ ଟ୍ରକ୍ ତଳେ ବାଇକ୍ ଆରୋହୀ ତାଙ୍କ ଗାଡି ସହ ନିଜେ ପେଶୀ ହୋଇ ଯାଇଥିଲେ। ଦେଖଣାହାରି କେହି କିଛି ବୁଝିବା ଆଗରୁ ଘଟଣା ସ୍ଥଳରେ ହିଁ ବାଇକ୍ ଆରୋହୀଙ୍କ ମୃତ୍ୟୁ ଘଟିଥିଲା । ଘଟଣା ସମ୍ପର୍କରେ ଖବର ପାଇ ଆଦର୍ଶ ଥାନା ପୁଲିସ ପହଞ୍ଚି ମୃତ ବାଇକ ଆରୋହୀଙ୍କ ଶବକୁ ଉଦ୍ଧାର କରି ବ୍ୟବଛେଦ ପାଇଁ ପଠାଇବା ସହ ଦୁର୍ଘଟଣାର ଛାନଭିନ କରୁଛି । ମୃତକ ପାରାଦ୍ୱୀପରେ ରହି ଏକ ଘରୋଇ ସଂସ୍ଥାର ସୁପରଭାଇଜର ଭାବେ କାମ କରୁଥିଲେ । ଦୁର୍ଘଟଣା ଘଟାଇଥିବା ଟ୍ରକକୁ ପୁଲିସ ଜବତ କରି ତଦନ୍ତ ଚଳାଇଛି ।

ପାରାଦୀପ ର ଦୋଛକି ଠାରୁ ଅଠରବାଙ୍କି, ଅବ୍ୟବସ୍ଥା ମଧ୍ୟରେ ଟ୍ରାଫିକ ବ୍ୟବସ୍ଥା

ତେବେ ପାରାଦୀପ ଠାରେ ଏହି ପରି ବାରମ୍ବାର ସଡ଼କ ଦୁର୍ଘଟଣାରେ ଘଟୁଥିବା ମୃତ୍ୟୁ କୁ ନେଇ ଜନ ଅସନ୍ତୋଷ ବୃଦ୍ଧି ପାଇବାରେ ଲାଗିଛି ଫଳରେ ଏକ ଜନ ଆନ୍ଦୋଳନ ପାଇଁ ବେଶ୍ ଖୋରାକ ର ଦାନା ବାନ୍ଧୁଛି। ଲୋକେ ଜୀବନ ପଥ, ଅଗ୍ନି ପଥ , ସଡ଼କ ପଥ, ଚଲାପଥ ଏମିତି କେତେ କଣ ଶୁଣିଛନ୍ତି କିନ୍ତୁ ଆଉ ଏକ ପଥ ଯୋଡ଼ି ହୋଇଛି ଯାହାକୁ ଲୋକେ ଏବେ କହିବା ଆରମ୍ଭ କଲେଣି ମୃତ୍ୟୁ ପଥ ବା ଜୀବନ ନେବା ରାସ୍ତା। ତାହା ପୁଣି ପାରାଦୀପ ର ପ୍ରବେଶ ପଥ ଦୋଛକି ଠାରୁ ଅଠରବାଙ୍କି ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ।

ଏହି ରାସ୍ତା ର ଭିତ୍ତି ଭୂମି ଏପରି ରହିଛି ଯେ ଯଦି ଆପଣ ଗାଡ଼ି ଚଲାଉଛନ୍ତି ଏବଂ ଟିକେ ଅସାବଧାନତା ହେଲା ତାହେଲେ ସିଧା ଆପଣଙ୍କ ଜୀବନ ଚାଲିଯିବ ଯମପୁର କୁ । ଯେମିତିକି ଜମ ରାଜାଙ୍କ ନିର୍ଦ୍ଦେଶ କ୍ରମେ ଯମଦୂତ ମାନେ ଦୋଛକି ଠାରୁ ଅଠରବାଙ୍କି ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଦିନ ରାତି ଅହରହ ୨୪ଘଣ୍ଟିଆ ଡିୟୁଟି କରୁଛନ୍ତି। ୨ଚକିଆ ବାଇକ୍ ଆରୋହୀ ଙ୍କୁ ତତ୍ କ୍ଷଣାତ ନେଇ ଯାଉଛନ୍ତି ଏମିତି କି ଆକ୍ସିଡେଣ୍ଟ୍ ସ୍ପଟ୍ ରୁ ଏବଂ ଚାରିଚକିଆ ବାଲାଙ୍କୁ ଟିକେ ବିଳମ୍ବରେ କାହିଁକି ନା ଅଧିକାଂଶ କେଶ୍ କଟକ ରେଫର ହେଉଛି। ତେଣୁ ଯାହାର ବେଳକାଳ ଭଲ ରହେ ସେ ଜୀବନ ନେଇ ଘରକୁ ଫେରେ ନ ହେଲେ ଦୁଇ ଚାରି ଦିନ ଭିତରେ ସେ ସ୍ୱାର୍ଗାରୋହଣ କରିବା ଥୟ। କାହିଁକି ନା ଦେଶର ୧ନମ୍ବର ବୋଲାଉଥିବା ପାରାଦୀପ ବନ୍ଦର ଓ ଏହାର ପାରିପାର୍ଶ୍ବିକ ଅଞ୍ଚଳରେ ଉନ୍ନତ ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟସେବା ନାହିଁ।

ପାରାଦୀପ ବନ୍ଦର କୁ ଭିତ୍ତି କରି ଏଠାରେ ଗଢ଼ି ଉଠିଛି ଅନେକ କଳ କାରଖାନା ଯଥା ସର୍ବ ବୃହତ୍ ପାରାଦୀପ ତୈଳ ବିଶୋଧନାଗାର, ଏସିଆ ମହାଦେଶ ର ସର୍ବବୃହତ ସାର କାରଖାନା ଇଫକୋ, ପୂର୍ବରୁ ଏସାର ଓ ଏବେ ଆର୍ସେଲର ମିତ୍ତଲ୍ ଓ ନିପନ୍ ଷ୍ଟିଲ୍, ସର୍ବ ପୂରାତନ ପାରାଦୀପ ଫସଫେଟସ୍ ଲିମିଟେଡ ବା ପିପିଏଲ୍, ବିୟର ଫ୍ୟାକ୍ଟ୍ରି, ପୂର୍ବରୁ କାର୍ଗିଲ୍ ଏବେ ଆଦାନୀ ୱ୍ବିଲମାର୍ , ତା ସହିତ ପାରାଦୀପ ରେ ବିଶାଳ ୩ଟି ଟର୍ମିନାଲ ଯାହାକି ଆଇଓସିଏଲ୍, ବିପିସିଏଲ୍ ଏବଂ ଏଚପିସିଏଲ୍ ସହିତ ପାରାଦୀପ ହଳଦିଆ ବରୁଣେଇ ପାଇପ୍ ଲାଇନ୍ ଆହୁରି କେତେ କଣ ଛୋଟ ମୋଟ ଶିଳ୍ପାନୁଷ୍ଠାନ।

ତେବେ ଏହି ସବୁ କଳ କାରଖାନା ପାରାଦୀପ ବନ୍ଦର ଉପରେ ନିର୍ଭରଶୀଳ କାହିଁକି ନା ଏହି କାରଖାନା ର କଞ୍ଚାମାଲ ଓ ଉତ୍ପାଦନ ସାମଗ୍ରୀ ପାରାଦୀପ ବନ୍ଦର ଦେଇ ଦେଶ ବିଦେଶକୁ ଆମଦାନୀ ରପ୍ତାନି ହୋଇଥାଏ। ଏଥିପାଇଁ ଦୈନିକ ହଜାର ହଜାର ସଂଖ୍ୟାରେ ଯାନବାହାନ ପାରାଦୀପ କୁ ଏବଂ ପାରାଦୀପ ବାହାରକୁ ଚଳାଚଳ କରିଥାଏ। କିନ୍ତୁ ଏସବୁ ଯାନବାହାନ ଚଳାଚଳ ସମୟରେ ଯେପରି ଟ୍ରାଫିକ ନିୟନ୍ତ୍ରଣ ହେବା କଥା ସେପରି ଆଜି ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ହୋଇ ପାରିଲା ନାହିଁ।

ତାଛଡା ଏହି କଳ କାରଖାନା ମାନଙ୍କୁ ଯିବା ଆସିବା କରିବା ପାଇଁ ମୁଖ୍ୟତଃ ଲୋକ ଙ୍କୁ ଏହି ପାରାଦୀପ ର ଦୋଛକି ଠାରୁ ଅଠରବାଙ୍କି ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ରାସ୍ତା କୁ ବହୁଳ ଭାବରେ ବ୍ୟବହୃତ କରିବାକୁ ପଡ଼ିଥାଏ। କିନ୍ତୁ ଏହି ରାସ୍ତା ର ବ୍ୟବସ୍ଥା ଏପରି ଅବ୍ୟବସ୍ଥା ରେ ତିଆରି ହୋଇଛି ଯେ ଘଟଣା କି ଦୁର୍ଘଟଣା ଘଟିଲେ ସିଧାସଳଖ ଜୀବନ ଟି ଆଗ ଚାଲି ଯାଉଛି। ଯଦି ବି ସାଙ୍ଗେ ସାଙ୍ଗେ ନ ଯାଉଛି ଅଳ୍ପ ସମୟ ବ୍ୟବଧାନରେ ବାଟରେ କିମ୍ବା କଟକ ବଡ଼ ମେଡ଼ିକାଲରେ ଜୀବନ ଯିବା ଟା ଥୟ । କାରଣ ଅଞ୍ଚଳରେ ଖଣ୍ଡିଏ ଭଲ ମେଡିକାଲ ଟିଏ ନାହିଁ କି ଭଲ ଡାକ୍ତର ସୁବିଧା ମଧ୍ୟ ନାହିଁ ।

ଯେଉଁ ଗୋଟିଏ ମେଡିକାଲ ଅଛି ଯାହାକି ବିଜୁ ମେମୋରିଆଲ ହସପିଟାଲ ସେଠାରେ ଥିବା ଡ଼ାକ୍ତର ରୀତିମତ ରୋଗୀଙ୍କୁ କଟକ ବଡ଼ ଡ଼ାକ୍ତରଖାନାକୁ  ସ୍ଥାନାନ୍ତର କରିବା ପାଇଁ ଯେପରି ସ୍ଲିପ୍ ଆଗରୁ ପ୍ରସ୍ତୁତ କରି ରଖିଛନ୍ତି। ଯଦି କୌଣସି ପେସେଣ୍ଟ୍ ବିଜୁ ମେମୋରିଆଲ ରେ ପହଞ୍ଚେ ତାକୁ କାଳ ବିଳମ୍ବ ନକରି କି ଅଯଥା ରିକ୍ସ ନ ନେ ଡାକ୍ତର କଟକ ରେଫର କରିଦେଇଥାନ୍ତି ବାସ୍ କଟକ ଯିବା ବାଟରେ ଉକ୍ତ ରୋଗୀର ଡେଥ୍ ହୋଇ ଥାଏ କିମ୍ବା କଟକ ମେଡିକାଲ ରେ ଡେଥ୍ ହୋଇଯାଏ । ବହୁତ କମ୍ ଲୋକ ଜୀବନ ବଞ୍ଚାଇ ଫେରନ୍ତି। ତେବେ ଏହି ପ୍ରକ୍ରିୟା ପ୍ରାୟ ବିଗତ ଦିନକୁ ଅନୁଧ୍ୟାନ କଲେ ଜଣାଯାଏ ଯେ ବର୍ଷ କୁ କାଁ ଭାଁ ଦୁର୍ଘଟଣା ଘଟୁଥିଲା କିନ୍ତୁ ଏବେ ବାର୍ଷିକ ନୁହେଁ କି ଷାଢମାସିକ ନୁହେଁ, ଏପରିକି ତ୍ରୈମାସିକ ନୁହେଁ କି ମାସିକ ନୁହେଁ, ଏମିତିକି ମାସିକ ନୁହେଁ କି ପାକ୍ଷିକ ବି ନୁହେଁ କି ସାପ୍ତାହିକ ବି ନୁହେଁ, ସଂଖ୍ୟା ଆସି ପହଞ୍ଚିଲାଣି ଦୈନିକ ରେ। ପ୍ରତିଦିନ ଏହି ରାସ୍ତାରେ ଛୋଟ ବଡ ଦୁର୍ଘଟଣା ଘଟୁଛି ଯେଉଁ ଥିରେ ବଳି ପଡୁଛି ସାଧାରଣ ନୀରିହ ଜୀବନ ଯାହାକୁ ନେଇ ଲୋକେ ଏବେ କହିବା ଆରମ୍ଭ କଲେଣି ଯେ ଏହି ପାରାଦୀପ ଦୋଛକି ରୁ ଅଠରବାଙ୍କି ରାସ୍ତା ପାଲଟିଛି ମୃତ୍ୟୁ ପଥ ବା ଜୀବନ ନିଆ ରାସ୍ତା। 

ଅବ୍ୟବସ୍ଥା କୁ ବ୍ୟବସ୍ଥା ରେ ଆଣି ଜନ ସାଧାରଣଙ୍କୁ ସୁବିଧା ସେବା ଯୋଗାଇବା ସରକାରୀ କାର୍ଯ୍ୟାଳୟ 

ତେବେ ଏହାର ଶ୍ରେୟ ଯାଇଛି ସରକାରୀ ବାବୁ ମାନଙ୍କ ପାଖକୁ। ସେ ଜିଲ୍ଲା ପ୍ରଶାସନ ହେଉ ବା ପୋଲିସ ପ୍ରଶାସନ ହେଉ ଦୈତ୍ୟ ଶାସନ ହିଁ ଏଥିପାଇଁ ସମ୍ପୁର୍ଣ୍ଣ ଦାୟୀ କାହିଁକି ନା ପୂର୍ବରୁ ଯେଉଁ ବାବୁ ମାନେ ଆସି କାମ କରି ଯାଇଛନ୍ତି ସେମାନେ କେବଳ ନିଜ ପକେଟ୍ ଗରମ୍ କରିବା ସହିତ ନିଜେ ନିଜର ସୁବିଧା ହାସଲ କରି ଚାଲିଗଲେ କିନ୍ତୁ ବିଗାଡି ଦେଇ ଗଲେ ସ୍ଥାନୀୟ ଅଞ୍ଚଳର ବିଦ୍ଧି ବ୍ୟବସ୍ଥା କୁ । ବାବୁ ମାନଙ୍କର କହିବା କଥା ହେଲା ଯାହା ହେଇଛି ବା ଯାହା ହେଉଛି ଏଥିରେ ଆମେ କ'ଣ କରିବୁ ଆମେ ଆମର କର୍ତ୍ତବ୍ୟ ସାରି ଦୁଇ ବର୍ଷ ବିତାଇ ଦେଇ ଗଲେ ଗଲା, ଆମର ଚାକିରି ଓ ପଦୋନ୍ନତି ତ ସୁରକ୍ଷିତ। କିନ୍ତୁ ଏଠି ଗୋଟିଏ ପ୍ରଶ୍ନ ଉଙ୍କି ମାରେ ଯେ ଆରେ ବାବୁ ତୁମେ ସିନା ସୁରକ୍ଷିତ କିନ୍ତୁ ଯେ ତୁମ ଯୋଗୁଁ ଏ ଅଞ୍ଚଳ ଓ ଅଞ୍ଚଳବାସୀ ଯେ ଅସୁରକ୍ଷିତ ସେ ବିଷୟ ରେ କେବେ ଚିନ୍ତା କରିଛ ?  ସେ ଜାତୀୟ ରାଜପଥ ପ୍ରାଧିକରଣ ହେଉ ଅବା ଜିଲ୍ଲା ପ୍ରଶାସନ କେହି ବି ଯଦି ଆନ୍ତରିକତା ଦେଖାନ୍ତେ ତାହେଲେ ରାସ୍ତା ର ଭିତ୍ତି ଭୂମି ସୁଧୁରି ପାରନ୍ତା, ମୃତ୍ୟୁ ପଥ ଜୀବନ ପଥକୁ ବଦଳି ପାରନ୍ତା। କିନ୍ତୁ ସରକାରୀ ବାବୁଙ୍କ ଇଚ୍ଛାଶକ୍ତି ଆଗରେ ସ୍ଥାନୀୟ ଜନସାଧାରଣ ବା କଣ କରି ପାରିବେ। ତଥାପି କେତେକ ସ୍ବେଚ୍ଛାସେବୀ ସଂଗଠନ ଏନେଇ ମୁହଁ ଖୋଲି ଥିଲେ ମଧ୍ୟ ପରବର୍ତ୍ତୀ ମୁହୁର୍ତ୍ତ ରେ ତାଙ୍କ ମୁହଁ ରେ ମଧ୍ୟ ତୁଣ୍ଡି ବନ୍ଧା ହୋଇଗଲା। ତାଛଡା ଗତ କିଛି ଦିନ ତଳେ ପାରାଦୀପ ର କେତେକ ସାମ୍ବାଦିକ ମାନେ ମଧ୍ୟ ଏକଜୁଟ ହୋଇ ପାରାଦୀପ ଟ୍ରାଫିକ ବ୍ୟବସ୍ଥାରେ ସୁଧାର ଆଣିବା ପାଇଁ ଉଦ୍ୟମ କରିଥିଲେ ଏବଂ ସଫଳତା ମଧ୍ୟ ହାସଲ କରିଥିଲେ କିନ୍ତୁ ପରେ ଏକ ସରକାରୀ କାଗଜ ରେ ସୁଧାରିବା ଲଲିପପ୍ ଦେଇ  ସାମ୍ବାଦିକ ମାନଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ଚୁପ୍ କରି ଦିଆଗଲା ।

ତେବେ ଏହି ମୃତ୍ୟୁ ପଥ କେବେ ସୁଧୁରିବ ଏବଂ ଏହାକୁ କିଏ ସୁଧାରିବ ସେନେଇ ଏବେ ବଡ଼ ପ୍ରଶ୍ନ ଉଙ୍କି ମାରିଛି। ପାରାଦୀପ ବନ୍ଦର ସମେତ ସମସ୍ତ ଶିକ୍ଷାନୁଷ୍ଠାନ ନିଜେ ନିଜର ପରିସରରେ ସ୍ଵ୍ୟାସ୍ଥ୍ୟ ସେବା ଯୋଗାଇ ଦେଉଥିବା ବେଳେ ସ୍ଥାନୀୟ ଜନସାଧାରଣଙ୍କ ସ୍ବାସ୍ଥ୍ୟସେବା ବୁଝିବ ବା କିଏ ? ଏନେଇ ସ୍ଥାନୀୟ ବିଧାୟକ ଓ ସାଂସଦଙ୍କ ପାଖରେ ଏହାକୁ ସମାଧାନ କରିବାକୁ ସମୟ ନଥିବା ବେଳେ ପୋଲିସ ପ୍ରଶାସନ ଖାଲି ସଚେତନତା ବାର୍ତ୍ତା ଲେଖି ରାସ୍ତା କଡରେ ଫଳକ ଲଗାଇ ଦେଉଛି। କିନ୍ତୁ ତାକୁ ମାନୁଛି କିଏ ବା ପଚାରୁଛି କିଏ ? ସର୍ବୋପରି ଏତେ ପରେ ମଧ୍ୟ ଜନ ସାଧାରଣଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଟ୍ରାଫିକ ବ୍ୟବସ୍ଥା ନେଇ ସଚେତନତା ର ଅଭାବ ପରିଲକ୍ଷିତ ହେଉଛି ଯେଉଁ ଥିରେ କି ସରକାର ସଡ଼କ ସୁରକ୍ଷା ସେବାରେ ବର୍ଷକୁ କୋଟି କୋଟି ଟଙ୍କା ଖର୍ଚ୍ଚ କରୁଛନ୍ତି କିନ୍ତୁ ଫଳ ଶୂନ୍ । ସେହିପରି ଏହାକୁ ପରିଚାଳନା ଦାୟିତ୍ଵ ତୁଲାଉଥିବା ପାରାଦୀପ ର ପ୍ରମୁଖ ଟ୍ରକ୍ ମାଲିକ ସଂଘ ଯେ ଏହାକୁ କିପରି ପରିଚାଳନା କରୁଛି ତାହା କେବଳ ତାଙ୍କୁ ତଥା ତାଙ୍କ ସଂଘ କର୍ମକର୍ତ୍ତାଙ୍କୁ ହିଁ ଜଣା । କେବଳ ବ୍ୟବସାୟୀକ ମନୋବୃତ୍ତି ନେଇ ସଂଘ ବ୍ୟସ୍ତ ରହିଥିବା ବେଳେ ଶିଳ୍ପାନୁଷ୍ଠାନ ମାନେ ମଧ୍ୟ ନିଜେ ନିଜର ସ୍ବାର୍ଥ ନେଇ ହାତ ଟେକି ଦେଉଛନ୍ତି। ଏପରିକି ସ୍ଥାନୀୟ ବିଦ୍ୟୁତ ବିଭାଗ ବିଦ୍ୟୁତ ସଞ୍ଚୟ କରିବା ପାଇଁ ବୋଧେ ମନଇଛା ପାରାଦୀପ ଜାତୀୟ ରାଜପଥ କୁ ଅନ୍ଧାର ରେ ରଖିବାକୁ ବେଶ୍ ପସନ୍ଦ କରୁଛନ୍ତି କାହିଁକି ନା  କହିବାକୁ କେହି ନାହିଁ । 

ପୋଲିସ ତାର ଫଳକ ଝୁଲାଇ ଦୁର୍ଘଟଣା ଘଟିଲେ ଆହତଙ୍କୁ ମେଡିକାଲ୍ ଓ ମୃତକଙ୍କୁ ପୋଷ୍ଟ୍ ମର୍ଟମ୍ ବା ବ୍ୟବଚ୍ଛେଦ ପାଇଁ ପଠାଇ ତାର କାମ ସାରି ଦେଉଛି। ଯଦି ଏନେଇ କୌଣସି ଆନ୍ଦୋଳନ ଦେଖାଦେଲା କି ରାସ୍ତା ଅବରୋଧ ହେଲା ସ୍ଥାନୀୟ ପ୍ରଶାସନିକ ଅଧିକାରୀ ତୁରନ୍ତ ଘଟଣା ସ୍ଥଳରେ ପହଞ୍ଚି ରେଡକ୍ରସ ପାଣ୍ଠିରୁ ୧୦ହଜାର  ଟଙ୍କା ଦେଇ ଦାୟିତ୍ଵ ତୁଲାଇବା ସହ ଆଲୋଚନା କରି ଆନ୍ଦୋଳନ ମଧ୍ୟ ପ୍ରତ୍ୟାହୃତ କରାଇ ଦେଇ ବହୁତ ବଡ଼ କାମ ହେଲା ବୋଲି ଉଚ୍ଚ ପଦସ୍ଥ ଅଧିକାରୀ ଙ୍କ ପ୍ରଶଂସା ସାଉଁଟି ଥାନ୍ତି କିନ୍ତୁ କେହି କେବେ ଚିନ୍ତା କରି ନଥାନ୍ତି ଏହି ମୃତ୍ୟୁ ପଥରେ ଯିଏ ପଥିକ ହେଲା ତା'ର ପରିବାର ଓ ବନ୍ଧୁ ପରିଜନ ମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ କଣ ବିତୁଥିବ। ପାରାଦୀପ ହେଉଛି ଏକ କର୍ମ ସଂସ୍ଥାନ, ଏଠି ଯିଏ ବି ଯେତେବେଳ ଆସୁଛି କେହି ହେଲେ କେଉଁଠି ନା କେଉଁଠି କାର୍ଯ୍ୟରତ ଥିବ। କିନ୍ତୁ କାରଖାନା ପରିସରରେ ସିନା ଦୁର୍ଘଟଣା ରେ ଜୀବନ ଗଲେ ଉକ୍ତ କମ୍ପାନୀ କୁ ଲୋକେ ଦାୟୀ କରି କ୍ଷତିପୂରଣ ପାଇଥାନ୍ତି କିନ୍ତୁ ଯଦି ଏହି ମୃତ୍ୟୁ ପଥରେ କେହି ମୃତାହତ ହୁଅନ୍ତି ତାଙ୍କ ଅବସ୍ଥା କଣ ହେବ କେହି କେବେ ଚିନ୍ତା କରିଛନ୍ତି। 

କେବଳ କର୍ମ କୁ ଆଦରି ପାରାଦୀପ ଅଞ୍ଚଳବାସୀ ଙ୍କୁ ଭଗବାନ ହିଁ ଭରଷା,

କିନ୍ତୁ ଭଗବାନଙ୍କ ପାଖରେ ବି ସମୟ କାହିଁ ଯେ ସେ କାହା କଥା ବୁଝିବେ ...... ତାହେଲେ.........